Czemery 1
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie rejonu kamienieckiego | |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
52°24′54″N 23°55′49″E/52,415000 23,930278 |
Czemery 1 (biał. Чамяры 1, Czamiary 1; ros. Чемери 1, Czemieri 1) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kamienieckim, w sielsowiecie Rzeczyca, nad Leśną Lewą, przy granicy Parku Narodowego „Puszcza Białowieska”.
Współcześnie w skład miejscowości wchodzi także dawna wieś Podrzeczany.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. należący do hr. Grabowskich majątek ziemski Czemery oraz wieś Podrzeczany położone były w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim, w gminie Dworce.
W dwudziestoleciu międzywojennym wsie Czemery i Podrzeczany leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim[a], do 12 kwietnia 1928 w gminie Dworce[1], następnie w gminie Kamieniec Litewski[2]. W 1921 Czemery liczyły 164 mieszkańców, zamieszkałych w 27 budynkach, w tym 163 Białorusinów i 1 Polaka. Wszyscy mieszkańcy byli wyznania prawosławnego. Podrzeczany liczyły zaś 120 mieszkańców, zamieszkałych w 25 budynkach, wyłącznie Białorusinów wyznania prawosławnego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ od 12 grudnia 1920 do 19 lutego 1921 w powiecie białowieskim, po czym miejscowości powróciły do powiatu brzeskiego
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 427
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czemery (1), pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 360 .
- Podrzeczany (2), pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 467 .
- Mapa WIG Tewle. [dostęp 2023-05-05]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-05-05]. (ros. • biał.).